“Uluslararası Gaziantep Gastronomi Festivali” dün sürdürülebilirlik ve biyoçeşitlilik teması ile başladı.
“Sürdürülebilirlik” sözcüğünü ne kadar çok kullanır olduk değil mi?
Sürdürülebilir tarım, sürdürülebilir kalkınma, çevresel sürdürülebilirlik, teknolojik sürdürülebilirlik…
Özmen Un olarak biz de kullanıyoruz. Hatta sürdürülebilirlik bizim şirket felsefemizi oluşturur. Yatırımlarımızı sürdürülebilir gıda ve tarım için yaparız.
Peki, nedir bu üzerinde sürekli söylemeyi sürdürdüğümüz SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK?
İnsanlık bu sözcük ile ilk olarak Birleşmiş Milletler Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu’nun 1987 yılı içerisinde yayınladığı “Ortak Geleceğimiz” isimli rapor aracılığıyla tanıştı.
Raporda yer alan sürdürülebilirlik tanımı: “İnsanlık; doğanın gelecek nesillerin gereksinimlerine yanıt verme yeteneğini tehlikeye atmadan, günlük ihtiyaçları temin ederek, kalkınmayı sürdürülebilir kılma yeteneğine sahiptir.” şeklinde yapıldı.
Yani kendi ihtiyaçlarımızı karşılarken gelecek nesillerin ihtiyaçlarını tüketme lüksümüz olmamasıdır sürdürülebilirlik.
Bugün dünyada yaşanan gıda krizinin, enerji krizinin, kuraklığın, salgınların, yok olan yeşilin ve şikâyet ettiğimiz, zarar gördüğümüz birçok şeyin asıl sebebi aslında sürdürdüğümüz şeyler…
Her gün yeni bir felaketle karşılaştığımız dünyanın sürdürülebilirliğini sürdürdüğümüz yaşam biçimleri, çabasızca edindiğimiz alışkanlıklarımız, iş yapış biçimlerimiz oluşturmuyor mu?
Örneğin, insan suyu her zaman tasarruflu kullanmayı alışkanlık edinseydi bugün İsviçreli Bakan “Tasarruf için birlikte duş alın” sözlerini söyler miydi?
Sürdürülebilirlik kavramı ekolojik, ekonomik ve toplumsal boyutları da bir arada barındıran bütünsel bir yaklaşım.
“Sürdürülebilir gastronomi” de bu bütünsel yaklaşımı tüm boyutları yansıtan bir alan. Yemeğin topraktan tabağa kadar olan süreçte gelecek nesillere gösterdiğimiz duyarlılık ölçüsünde dünyanın sürdürülebilirliği mümkün olacaktır.
O sebeple Gastroantep festivalinin bu yıl ki temasını konuya ilişkin farkındalığın artırılması adına önemsiyorum. Dün açılışı gerçekleştirilen Rayiha Baharat Müzesi ve Peynir Müzesi’nin açılması, ana tohumu ve ata tohumu kütüphanesi kurma çalışmalarının yapılması konuya ilişkin farkındalığının artırılması ve sürdürülebilir gastronomi için çok değerli.
Bu tür çalışmaların sürmesi çok kıymetli… Zira sürdürülebilirliğimizi sürdürdüklerimiz belirliyor.
