Biz ne zamanki toprağı sevmeyi, toprağa dokunmayı bıraktık işte o zaman başladı tarım ile ilgili problemlerimiz.
Mustafa Kemal Atatürk’ün “Milli ekonominin temeli ziraattır” düsturunu unutup daha iyi bir geçim için yârimiz toprağı terk edince o da bizi terk etti. Şimdi yeni aşkların peşinde Venezuela’ya gitmeyi bile göze aldık.
Toprağı öyle bir terk ettik, ona olan ilgimizi o kadar çok kaybettik ki; toprakta ürün yetiştirmedik ama “Karpuz ağaçta mı yetişiyor?” diyen çocuklar yetiştirmeye başladık.
Bugün Türkiye’nin diplomatik başarılarından biri diyebileceğimiz “Tahıl Koridoru” için imzalar atılıyor. Bu tahıl koridoruna neden ihtiyaç duyuldu pandemi ve Rusya Ukrayna savaşının dünya genelinde yarattığı gıda krizi için. Peki bu imza gıda krizini çözecek mi?
Koridor mevcut zaman dilimi için bir çözüm yaratabilir ama önemli olan gelecek zaman dilimi. Geçmişte bugünü düşünmeden hareket ettiğimiz yaşadığımız sorunu yaşamamak için dersimizi iyi almalıyız.
Pandemi sonrası dünyada yeni bir tarım düzeni oluştu. Gıda ve tarımda kendine yeterliliğin, korumacılığın, egemenliğin önem kazandığı bir düzenin içindeyiz.
Yani alacağımız ders: Toprak ile yeniden aşk ve kendine yeterlilik…
